1) هرگز ازپرسش کردن بازنمانيم:

هرگاه از انجام کاري دل زده وخسته شديم ازخودمان

بپرسم چگونه مي توانيم کارهايمانرا بهتر ، سزيع تر ،

 ساده تر ، آسانتر  وسرگرم گننده ترانجام دهيم تابه هدف نهايي برسيم.

2) احساس نااميدي را ازخودمان دور کنيم:

اگر درمسير زندگي اميد خودراازدست داديم ، مايوس نشويم وهرگز فکر نکنيم راهي را که پيش گرفته ايم ،

آخرين راه است . پيوسته به دنبال راه هاي ديگر باشيم چراکه: (( عاقبت جوينهه يابندهاست.))

3)ضعف هاي خودمان را بپذيريم:

واقعيت اين است که هر کس ضعف هايي دارد، به جاي فرو ماندن در ضعف هاي خود وگرفتار شدن دردام ياس ونااميدي ،

بکوشيم انتقاد پذير

 بوده وبرضعف هايمان غلبه کنيم وبه دنبال راهکار باشيم.

4) نقاط قوت خودرا تقويت کنيم:

انسان مجموعه اي از استعداهاي گوناگون است که مي تواند با شناسايي ورشد وپرورش آن به کمال برسد.

باکشف توانايي هاي خودمان وپرداختن به کارهاي مثبتي که علاقه داريم ، بيشترين لذت رااز زندگيمان ببريم.

5) ازمطلق گرایی دوری کنیم:

مادرگستره ای از نسبیت ها زندگی . تلاش کنیم ازهر چیزی به نسبتی که می توانیمبهره گیریم.

هیچ کس برای همیشه نمی تواند قهرمان شود .پس ما بشترین تلاش را انجام دهیم وازنتیجه به دست آمدهخرسند باشیم خواه پیروز شویم یا نشویم.

6) باخودمان صادق وروراست باشيم :

صادق نبودن باخود ، آسيب رسان تر از احترام نگذاشتن به خوداست.

مواردي را که با خود مان روراست نبوده ايم بنويسيم وراه صادق بودن را بررسي خطاهاي خودبيابيم .تابلويي

ازصداقت باشيم وصادق بودنرا به فرزندانمان نيز بياموزيم.

7)بيشتر به زندگي برسيم:

گلي رادرباغچه يا گلدانبکاريم وآن را به زندگيمان تشبيه کنيم،

همان طور که شاداب ماندن گل به رسيدگي وپرورش نياز دارد، زندگي خودوخانواده مان

هم به مراقبت ، تقويت وپرورش و... نيازدارد

8) درگذشت زندگي نکنيم:

اجازه بدهيم غبار گذشته از شنه هايمان فرو ريزد، هراندازه در تيريکي

گذشته گام برداريم از روشنايي آينده دورتر از دورتر خواهيم

شد فرو ماندن در گذشته ، فروماندن در سياهي است.

بايد گذشته را به پرسش کشيد، ناپاکي هايش را

 گرفت وزنگارهايش را زودود واز آن به مثابه عنصري

براي پي ريختن آينده وشادمانه زيستن در حال بهره گرفت

9)درحال شنا کنيم:

درگذشته زندگي کردن  وافسوس خوردن ، دردي را دوانمي کند، بلکه

بايد ازگذشته وناکامي هاي آن درس گرفت وبنای موفقیت رادر زمان حال پی ریزیرد،

تا آینده ای روشن پیش روی داشته باشیم . زندگی در زمان حال باعث می شودکه علاوه

برواقع بینی از موفقیت هایی که داریم بیشترین وبهترین استفاده ولذت راببریم.

10) روی مواردی که کنترل نداریم ، متمرکز نشویم:

وقتمان راروی مسائلی که درحد کنترل مانیست سپری نکنیم ، برآنچه

می توانیم کنترل مانند کمک کرد ، سپاسگزاری کردن،

کارکردن ، خواندن ، خندیدن وماننداین ها متمرکز بشویم.

11)همچون کوه استوار باشیم:

به حقوق فردی واجتماعی خودآگاهی پیداکنیم وبرای دست یابی به آنها کوشا باشیم

تلاش ما میزان دست یابی به حقوقمان را مشخص می کند .در ناملایمات زندگی ، خودرا نبازیم ، از آنها درس بگیریم ، بدانیم که شکست مقدمه پیروز یست ، مشروط برآن که علت یابی کنیم.

12 ) یادگیری را فراموش نکنیم:

مغز ماهیچه ای مانند سایر ماهیچه هاست. اگر مغزمان را بایادگیری و اندیشیدن ورزندهیم، ورزیده نمی شود. برای پرورش مغز بهتر است آن

را بافعال کردن از طریق یادگیری ، درگیر کنیم.

13) در کمک کردن به دیگران پیشقدم باشیم:

کمک به همنوع از وظیفه های مهم هر انسانی است .کمک کردن به

دیگران این احساس رادر فرد به وجود می آورد که او فرد باارزشی است ومی تواند به زندگی دیگران معنی ببخشد.همچنین وقتی می بینیم که توانسته ایم گره ای ازکار دیگران بگشائیم ، دردرون خود احساس شادمانی وشعف می کنیم.

14) گذشت داشته باشیم:

همان گونه که لطف ومهربانی خداوندشامل حال بندگانش می شود، چه خوب است مانیز از خطاها واشباهات دیگران

چشم پوشی وراه آشتی راهموار کنیم تاضمن خوشحال کردن آنها ، خودماننیز با دور ریختن کینه ها به آرامش درونی دست یابیم.

 

نظرات شما عزیزان: