تقويت انعطاف پذيري براي پيشگيري اوليه از اعتياد

 

آیا شما هم اسیرخاطرات دوران کودکی محنت بار خویش هستید؟ کمی فکر کنید. در چنین حالتی، نباید اجازه دهید، باقیمانده عمرتان با چنین احساسی سپری شود. رهایی از این فلاکت و برخورداری از یک زندگی سالم و کامل، غیرممکن نیست. باور کنید تعداد افرادی که خود را از چنین مهلکه ای رهانیده اند، بسیار بیش از آن است که تصور می کنید. هر چند که نمی توان نقش جامعه و دستگاه های حمایتی در حمایت از کودکان خانواده های بحران زده را نادیده گرفت اما در هر شرایطی این شما هستید که باید رنگ دیگری به زندگی خویش بزنید.

به گزارش پايگاه اطلاع رساني پيشگيري نوين،‌ برخی انعطاف پذیری را یک هنر می دانند، نهایی ترین هنر زندگی که به تازگی مورد بررسی  بیشتر محققان قرار گرفته است هر چند که می بایست تا کنون به خوبی شناخته می شد. هسته اصلی انعطاف پذیری، باور خویشتن در عین  باور بسیاری از امور خارج از وجود ماست. افراد انعطاف پذیر سرنوشت  خویش را   به دست مصیبت  نمی سپارند. آنها با حرکت به سوی اهدافی در ماورای خودشان انعطاف پذیر می شوند و با ملاحظه دوران بد زندگی خویش به عنوان دورانی موقت و گذرا از زندگی خویش، بر درد و غم غلبه می کنند.

محققان درصدد کشف رابطه انعطاف پذیری با ویژگی های ژنتیک افراد هستند. به نظر می رسد توان ارثی مردم برای مدیریت استرس هایی که درطول زندگی با آنها مواجه می شوند، متفاوت باشد اما انعطاف پذیری، اکتسابی و قابل پرورش نیز می باشد. شما می توانید شخصیت درونی و باور خویشتن خویش تان را تقویت کنید تا انسانی  شایسته و برخوردار از صلاحیت شوید. شما می توانید روان تان را تقویت کنید. شما می توانید ارباب خودتان باشید و بر نفس تان مسلط شوید.

نگاهی دوباره به جریان زندگی تان و تفسیر مجدد  قدرتی که در ماجراهای متفاوت زندگی  از خود بروز داده اید، موجب تقویت انعطاف پذیری شما می شود. برخی از حوادث نشان می دهند تا دوران بزرگسالی، دورانی که افراد برمشکلات دوران کودکی غلبه می کنند و زندگی خود را بازسازی می کنند، از انعطاف پذیری واقعی برخوردار نبوده اید.

یکی  از مشکلاتی که باید مورد توجه قرار گیرد، عناصری از فرهنگ ماست که موجب  ستایش درماندگی می شود یعنی همه شرایط برای این که تا آخر عمرتان خود را قربانی حادثه ای که برای تان رخ داده بدانید، مهیاست. اما در واقع، حتی اگر خود تان به اندازه کافی آگاه نباشید، از توان بالایی برای رسیدن به قدرت برخوردارید.

بعضی  از وقت ها، آسان تر است که یک قربانی محسوب شوید؛ منظور زمانی است که دیگرانی باشند که وظایف شما برای تغییر شرایط را به دوش کشند. در چنین شرایطی و با حضور چنین اطرافیان دلسوزی، انعطاف پذیری موجب می شود  دیگران هرگز ندانند که شما چقدر در رنج و عذابید.

انعطاف پذیری، به معنی برخورداری از استعداد غلبه بر مصیبت هاست. مصیبت می تواند خشونت آشکار، مصرف مواد یا جنگ باشد طوری که مجبور شوید برای زنده ماندن با نهایت نیروی تان مبارزه کنید. انعطاف پذیری مفهومی است که با استفاده از آن کودکان خانواده های بحران زده به جای توقف در مصیبتی که با آن رو به رو هستند، از آن رهایی می یابند، یاد می گیرند که چگونه از خود مراقبت کنند و در آینده  به عنوان بزرگسالی قدرتمند، زندگی خوشایندی داشته باشند.

افراد انعطاف پذیر در پر قو نخوابیده اند؛ آنها از هر یک از تجارب زندکی خود، زخم هایی بر بدن دارند. هر چند که در حال مبارزه ای دایمی هستند، اما ماموریت های خویش را به خوبی انجام می دهند.

انعطاف پذیری به معنای بی نیازی مردم از ایمنی نیست و از تکالیف دستگاه های  مسوول ارتقای ایمنی نمی کاهد. انعطاف پذیری، پدیده ای جادویی نیست.

بسیاری از مردم به اشتباه از" مدل آسیب"  که  باور غلطی در باره انتقال مشکلات است، تبعیت می کنند. هسته کلیدی این مدل آن است که  وقتی خانواده شما دچار بحران باشد، شانس برخورداری شما از اختلالات  عاطفی افزایش می یابد و این سرنوشت حتمی شماست.

محققان در بررسی تاریخ 20 ساله زندگی کودکان خانواده های الکلی ملاحظه کردند که بسیاری از  فرزندان چنین خانواده هایی به را والدین خویش، نرفته اند. این حقیت به خانواده های درگیر فقر، خشونت و بیماری های روانی نیز قابل تعمیم است.

تحقیقات جامعه شناسان در زمینه نقصان انعطاف پذیری نیز نشان داده است که دریک سوم از موارد، سابقه زندگی در خانواده  های فقیر، الکلی یا خشن منفی است. دو سوم باقیمانده (با سابقه مثبت زندگی در خانواده های فقیر، الکلی و خشن)، دردوره نوجوانی درگیر جرایم کوچک شده بودند اما در دهه سوم و چهارم زندگی تصمیم گرفته بودند که مشابه والدین شان زندگی نکنند.

در واقع یک خانواده بحران زده، می تواند خسارت زیادی به کودکان خویش وارد سازد اما  افراد انعطاف پذیر به  صورت فعال و خلاقانه به نبرد با مشکلات حاصل از زندگی در چنین خانواده هایی می پردازند. پاسخ آنها به مصیبتی که با آن رو به رو شده اند، همواره تکرار می شود تا با شخصیت وجودی آنها ادغام گشته و به نیرویی پایدار تبدیل شود.

تصور می شود که انعطاف پذیری موجب دوام و توسعه اعتماد به نفس افراد در ورای چالش های زندگی آنها می شود. خانواده های بحران زده، موجب القای ناتوانی و احساس بد نسبت به خویشتن در کودکان شان می شوند. انعطاف پذیری به معنای استعداد افراد برای برخورداری از اعتماد به نفس با هر میزان  تاثیر (منفی) قوی چنین والدینی می باشد.

ممکن است در همان لحظه ای که دچار آسیب می شوید، از آن رها شوید. روانشناسی ما انسان ها آن قدر پیچیده است که به طور هم زمان با آسیب و رهایی از آن تطابق یابد. نقش انعطاف پذیری در چنین شرایطی، ممانعت از سرزنش خویش به خاطر اشتباهی است که مرتکب شده ایم و به زبان روان شناساسان، موجب بیرونی شدن سرزنش می شود. در مقابل، انعطاف پذیری موفقیت ها را درونی  می سازد. افراد انعطاف پذیر، مسوولیت آن چه که در زندگی اشان رخ می دهد را به عهده می گیرند.

یکی از روش های مورد استفاده چنین افرادی، حفظ استقلال است. آنها با ایجاد مرزهای مشخص بین خود و والدین شان، فاصله عاطفی خویش را در حدی حفظ می کنند که وجدان شان راضی باشد. کودکان انعطاف پذیر اغلب اوقات شان  را با والدین همسالان برخوردار از یک زندگی ایمن می گذرانند. کودکان انعطاف پذیر خانواده های بحران زده در بزرگسالی، گاه با خانواده های دوست داشتنی وصلت می کنند که پیش از این به آنها پناه آورده بودند.

بینش اکتسابی چنین کودکانی، محصول عادت روانی آنها به پرسش گری عمیق از خویش و دادن پاسخ های صادقانه به این پرسش هاست. آنها بسیار مبتکر هستند. آنها مسوولیت مشکلات شان را به عهده می گیرند و وجودشان را سنجیده و توسعه می دهند. اما همه این کارها را به تنهایی انجام نمی دهند. یک یافته اساسی در تحقیقات انعطاف پذیری آن است که کودکان خانواده های بحران زده اغلب از یاری یک معلم، همسایه، والدین دوستان شان، و گاه همسرشان برخوردار می شوند. آنها از صحبت با مراقبان شان در مورد دوران سختی که پشت سرگذاشته اند، نمی ترسند.

روابط موجب تقویت انعطاف پذیری می شود. افراد انعطاف پذیر در برقراری روابط متقابل مورد نیاز برای خشنودی عاطفی خود و اطرافیان شان موفق هستند.

قالب بندی مجدد امور از مسایل کلیدی در انعطاف پذیری است. قالب بندی مجدد به معنای انتقال تمرکز از نیمه خالی لیوان به نیمه پر آن است. توانایی وقف دادن خویش با شرایط نیز از مهارت های اساسی افراد انعطاف پذیر است.

داستان زندگی هر کودک بازمانده خانواده های بحران زده، سرشار از درس های آموزنده است. باید داستان زندگی خویش را دوباره مرور کنید و در آن رفتار های خویش را به عنوان یک کودک قهرمان بیابید. باید به درون  هر واقعه  بازگردید، نیروی خویش را شناسایی کنید و  با موفقیت های تان، اعتماد به نفس تان را تقویت کنید.

بد نیست که همه ما نیرو های خویش را باز شناسیم. با تفکر در زمینه های سه گانه  زیر ما نیز می توانیم انعطاف پذیری مان را تقویت کنیم:

من دارم: در خانه از روابط، ساختارها و قوانین قدرتمندی که نمونه های خوبی برای ایفای نقش من هستند برخوردارم. اینها حمایت های خارجی هستند که در اختیار من می باشند.

من هستم: من فردی با ایمان و امید، دلسوز دیگران و  مفتخر به خویشتن خویش هستم. اینها نیروهای درونی من هستند که می توانم تقویت شان کنم.

من می توانم: در برقراری ارتباط، حل مسایل، شناخت طبیعت دیگران، جستجوی روابط خوب و سایر مهارت های بین فردی و حل مساله مورد نیاز، خبره ام.

 منبع : سایت پیشگیری نوین

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: