1- دود حاصل از سوختن تنباكوى قليان حاوى مقدار زيادى مواد سمى است كه مصرف اين مواد عامل مهمى در بروز سرطان ريه و بيمارى هاى قلبى و عروقى است.
2- در هر بار مصرف مصرف قليان دود بسيار زيادى در مقايسه با كشيدن يك نخ سيگار وارد بدن مى شود و ميزان نيكوتين دريافتى به اندازه اى است كه ايجاد اعتياد مى كند .
3- خطر انتقال بيمارى هاى عفونى و بيمارى هاى واگير و هپاتيت ب از طريق دهان و دستان آلوده همچون سل به دليل استفاده مشترك افراد از قليان،
وجود دارد.
4- بر اساس بررسى هاى انجام شده توسط معاونت سلامت و دبير خانه كشورى كنترل دخانيات، هرفرد مصرف كننده قليان از نظر مواجهه و استنشاق
دود در هروعده ، معادل 100 نخ سيگار يا بيشتر ، دود دريافت مى كند.
5- مواد سمى قليان نه تنها كمتر از سيگار نيست بلكه بعضى مواد خطرناك ازجمله قير يا دوده (سرطان زا)، مونواكسيد كربن (آلاينده) و نيكوتين (ايجادكننده وابستگى) موجود در دوده آن از سيگار بيشتر است. با مصرف قليان بيش از 600 ماده سمى و مهلك وارد ريه فرد مصرف كننده و اطرافيان خواهد شد.
6-در مقايسه با يك نخ سيگار دود قليان مقدار بيشترى ارسنيك، سرب و نيكل دارد. 36 بار بيشتر از سيگار حاوى تار و 15 بار بيشتر از سيگار حاوى 13
منو اكسيد كربن است.
7-دود حاصل از تنباكوى حاوى مواد شيميايى خطرناكى است كه مسبب انواع سرطان است. اين مواد توسط آب تصفيه نمى شوند.
8- تنباكوهاى ميوه اى نيز داراى تار و مواد سرطان زا هستند.
نظرات شما عزیزان: