چرا برخی از زنان و مردان به همسران‌شان خیانت می‌کنند؟ این سۆالی است که بسیاری از شما از خود می‌پرسید. برای یافتن پاسخ این سۆال،‌ تا به حال مجموعه زیادی از پژوهش‌ها برای درک علمی چگونگی متعهد ماندن همسران نسبت به هم انجام شده است.

 

دانشمندان همه‌چیز از عوامل زیستی که به نظر می‌رسد بر پایداری ازدواج اثر می‌گذارد تا پاسخ روانشناختی افراد در مقابل وسوسه‌ها را مورد بررسی قرار داد‌ه‌ و به نتایج جالبی هم دست پیدا کرده‌اند. اگر در شرف ازدواج هستید، خواندن نتایج این تحقیقات می تواند به شما شناخت بهتری درباره آینده ارتباط با خواستگارانتان بدهد. هر چند باید بگوییم نتایج این تحقیقات قطعی نیستند و مواردی مثل تعهد، مسئولیت پذیری، تربیت خانوادگی و اعتقادات دینی می تواند در گرایش مردان به خیانت موثر باشد.

به طور متوسط مردان 10 برابر بیشتر از زنان هورمون تستوسترون (هورمون جنسی که اعتماد به نفس را زیاد می‌کند و فرد را جاه طلب‌تر می کند) در بدن‌شان وجود دارد. مردان آلفا گروهی هستند که بدن‌شان بیشتر از میزان استاندارد هورمون تستوسترون تولید می‌کند و در نتیجه همین میزان بالای تستوسترون برخی ویژگی‌های شخصیتی و فیزیکی خاص در آنها به وجود می‌آید؛ ویژگی‌هایی که احتمال خیانت را در آنها بالا می‌برد.

وقتی هورمون تستوسترون در بدن مردان آلفا بالا می‌رود، آنها احساس می‌کنند که در مرکز جهان قرار دارند. بالا رفتن هورمون تستوسترون سبب افزایش خودبینی و منیت فرد می‌شود. به دیگران بدبین می شود، گاهی شخصیت ضداجتماعی پیدا می کند و در روابط اجتماعی آزاردهنده می شود. در کنار اینها مردانی که تستوسترون بیشتر دارند خصوصیات مثبت هم زیاد دارند. این مردان پرخاشگرترند و  بیشتر مجذوب خودشان می‌شوند. مدیران بهتری هستند و عملکرد مالی بهتری دارند.

اگر در سن ازدواج هستید یا خواستگاری دارید که در انتخاب او تردید دارید، توصیه می‌کنیم حواس‌تان باشد که او جزو مردان آلفا نباشد و گرنه ممکن است در زندگی زناشویی آینده‌تان مجبور باشید سختی‌های بیشتری را تحمل کنید و بسیاری از دیده‌ها را نادیده بگیرید، چرا‌که بالا ‌بودن هورمون تستوسترون باعث می‌شود آنها بیشتر به سمت زنان دیگر جذب شوند.

 

در پژوهشی دیگر که در دانشگاه وبسکانسین انجام شده محققان به این نتیجه رسیده‌اند که افرادی که پهنای چهره‌شان در مقایسه با ارتفاع چهره‌شان زیادتر است، بیشتر احتمال دارد که درگیر رفتارهای غیراخلاقی شوند. آنها با توجه به این مطالعه تاکید می‌کنند با استفاده از فیزیک (به طور خاص ساختار استخوانی چهره مردان) می‌توان به شخصیت آنها پی برد.

 نسبت پهنا به ارتفاع چهره در سن بلوغ مشخص می‌شود و در همین سن،‌ هورمون تستوسترون نقش مهمی در تعیین تفاوت‌های ظاهری چهره دختران و پسران دارد بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که میزان تستوسترون در ساختار استخوانی صورت تاثیر می‌گذارد.

البته نمی‌خواهیم بگوییم که افرادی که نسبت پهنا به ارتفاع چهره‌شان بالاست‌، ‌سرنوشت‌شان حتما با رفتارهای غیراخلاقی گره خواهد خورد چرا‌که عوامل زیادی مانند مسئولیت، احساس تعلق به دیگران، ‌استانداردهای شفاف اخلاقیات و مانند آنها می‌تواند این احساس را تعدیل و کنترل کند.

 

محققان دانشگاه غرب استرالیا می گویند که زنان می‌توانند تنها با نگاه کردن به چهره یک مرد ناشناس بفهمند آیا وی خیانت خواهد کرد یا خیر. این محققان حدود 200 عکس از مردان و زنان را به نمایش گذاشته و دریافتند که زنان می‌توانند دقیق‌تر از آنچه انتظار می‌رفت، خیانتکاران را تشخیص دهند.

در این پژوهش که در دسامبر 2012 در مجله Biology Letters منتشر شده به 34 مرد و 34 زن، 189 تصویر رنگی از چهره‌های قفقازی نشان داده شده و از داوطلبان خواسته شد تا این چهره‌ها را براساس قابل اطمینان بودن آنها رتبه‌بندی کنند. نتایج این آزمایش نشان داد زنان از قابلیت بیشتری نسبت به مردان برای تشخیص چهره‌های دارای سابقه دروغ و خیانت برخوردارند.  اما چرا چنین است؟! دانشمندان می‌‌گویند شاید زنان از آن جهت به این قابلیت رسیده‌‌اند که هزینه شکست برای آنها بیشتر است.

 

آیا خیانت ارثی است و می‌توان در ژنتیک فرد آن را پیدا کرد؟ این سۆالی است که گروهی از پژوهشگران دانشگاه ایالتی نیویورک از خود پرسیدند و برای یافتن پاسخ خود دست به آزمایش زدند. آنها 181 فرد جوان را از نظر سابقه رفتارهای زنـاشویی و مصرف الکل و قمار و دیگر رفتارهای ناهنجارمورد مطالعه قرار دادند. سپس DNA آنها  را تحت بررسی قرار دادند.

آنها به این نتیجه رسیدند که ظاهرا این ژن با رفتارهای مورد نظر رابطه دارد و رفتارهای لذت‌جویانه فرد را کنترل می‌کند. حالا اگر در ژن تغییری صورت گیرد که ما آن را 7R+ می‌نامیم، فرد بیشتر به دنبال مصرف الکل یا قمار یا داشتن رابطه‌های متعدد با افراد مختلف خواهد رفت. طبق این تحقیق، 50‌درصد افراد دارای ژن 7R+ چنین رفتارهایی از خود بروز می‌دهند، در حالی‌که تنها 22درصد افراد فاقد این ژن ممکن است چنین رفتارهایی نشان دهند. البته محققان تاکید کرده‌اند این نتایج به هیچ‌وجه یک رابطه علت- معلولی مستقیم را نشان نمی‌دهد بلکه می‌تواند مطرح‌کننده وجود یک ارتباط ژنی با برخی رفتارهای اینچنینی باشد.



گردآوری : گروه سبک زندگی سیمرغ