درسوگ پیامبر رحمت(ص)

پیامبر اعظم (ص) درآخرین سفر حج ورخداد باشکوه غدیر به مدینه مراجعت فرمود وبرآن حضرت معلوم شد که رحلت اونزدیک است ،پیوسته درمیان اصحاب خطبه می خواند وازآخرین فرصتها برای ارشاد وراهنمایی مردم استفاده میکرد.همواره وصیت میکرد داخل فتنه های بعد از خود نشوند،دست از راه وروش اوبرندارند،دردین خدا بدعت نگذارند و در هرشرائط متمسک به عترت و اهل بیت (ع) او شده و از دستورات آنان سرپیچی ننمایند.

شب شد و تب به سراغ حضرت آمد دست امیرا لموء منین(ع) را گرفت ومتوجه قبرستان بقیع گردید وفرمود :خداوند به من گفت سلام برشما ساکنان قبرستان،خوش بیارامید که روزگار شما آسوده تراز روزگار این مردم است،فتنه ها همچون پاره های شب تیره پیش آمده اند. مدتی ایستاد و طلب آمرزش برای جمیع اهل بقیع کرد بعد ازسه روز ، کسالت حضرت شدت گرفت درحالیکه پارچه ای به سر بسته ودست راست بر دوش امیرالمومنین (ع) ودست چپ بردوش فضل بن عباس داشت وارد مسجد شد،بر روی منبر نشست وفرمود: نزدیک است که من از میان شما بروم ومقداری مردم را موعظه کرد و از منبر فرود آمد و با مردم نماز ظهر ادا کرد و به خانه ام سلمه مراجعت نمود .

احتضار فرا رسید،رسول خدا(ص) دیگر نمی توانست سخن بگوید ،حضرت علی(ع) سر آن حضرت را بر روی سینه نهاد،ظرف آبی کنار آن بزرگوار بود هرگاه که اندکی بهوش می آمد دستش را در آب فرو می برد و بر صورتش می کشید و می گفت « خدایا در سکرات مرگ مرا بنگر ویاریم کن » .

در این لحظه پیامبر(ص) ازعلی (ع) خواست به لبهای او نزدیکتر شود ،به او نزدیک شد رسول الله (ص) درزمان طولانی به او راز گفت پس امیرالمومنین (ع) سر برداشت ودرگوشه ای نشست و پیامبر (ص) به خواب رفت. ازحضرت علی (ع) پرسیدند چه رازی بود که پیامبر(ص) باتو می گفت فرمود:هزار باب از علم را تعلیم کرد که از هر بابی هزار باب مفتوح می شود و وصیت کرد مرا به آن چیزی که بجا خواهم آورد آن را انشاالله تعالی. همین که بیماری حضرت سنگین شد ورحلت نزد یک ، به علی (ع) فرمود باردیگر سر اورا به دامن بگیرد و فرمود : امرخداوند رسیده وچون جان من بیرون آید مرا بسوی قبله بگردان و متوجه تجهیز من باش، اول تو بر من نماز بگذار و از من جدا نشو تا مرا به قبر بسپاری .

در این لحظه صدای گریه حضرت فاطمه (س) بلند شد از او خواست درکنارش بنشیند، رازی درگوش اوگفت که صورت وی بر افروخته وشاد گردید و روح مقدس یگانه شخصیت جهان آفرینش به ملکوت اعلی پیوست.

حضرت علی (ع) درخطبه 197 نهج البلاغه می فرماید : رسول خدا(ص) درحالی که سرش برروی سینه ام بود قبض روح گردید وجان او درکف من روان شد.آن را بر چهرهء خویش کشیدم . متصدی غسل پیامبر(ص) من بودم ،وفرشتگان مرا یاری میکردند، گویا درودیوار خانه فریاد میزد، گروهی از فرشتگان فرود می آمدند وگروهی به آسمان  پرواز میکردند.

گوش من از صدای آهسته آنان که بر آن حضرت نماز می خواندند پربود،تا آنگاه که اورا در حجره اش دفن کردیم،چه کسی با آن حضرت در زندگی ولحظات مرگ ازمن سزاوارتر است .پس مردم بادل بینا حرکت کنید ونیت خویش را درجهاد با دشمن راست بدارید . سوگند بخدایی که جز او خدایی نیست من برجاده حق میروم ودشمنان بر پرتگاه باطلند .  همچنین در خطبه  235 می فرماید : پدر ومادرم فدای تو ای رسول خدا،بامرگ تورشته ای پاره شد که در مرگ دیگران اینگونه قطع نشد،بامرگ تو رشته پیامبری وفرود آمدن  پیام واخبار آسمانی گسست . مصیبت تو دیگر مصیبت دیدگان را به شکیبایی واداشت وهمه را در مصیبت تویکسان عزادار کرد،اگر به شکیبایی امر نمی کردی ،واز بی تابی نهی نمی فرمودی آنقدر اشک میریختم تااشکهایم تمام شود واین درد جانکاه همیشه درمن می ماند ،واندوهم جاودانه می شد که همه اینها در مصیبت تو نا چیز است .چه باید کرد که زندگی را دوباره نمی توان باز گرداند ومرگ را نمی شود مانع شد پدرومادرم فدای تو مارا در پیشگاه پروردگارت یاد کن و درخاطر خودت نگهدار .

وجود مطهر امیرالمومنین(ع) در روایتی در بحارالانوار می فرماید :خداوند سبحان ازحقیقت نور پیامبر(ص) بیست دریای نور خلق کرد که در هر یک از آنها علوم فراوانی است که غیر خدای سبحان احدی آن را نمی داند. سپس به حقیقت محمدی (ص) امر به انزال دراین انوار فرمود وقتی آن حضرت در همه این دریاهای نور انزال نمود آنگاه خدای سبحان به حضرتش فرمود :ای حبیب من وای سیدوسالار انبیاء ،ای اولین مخلوق وآخرین رسول من ،شفیع روز محشر تویی ،آنگاه حقیقت نور محمدی در مقام خشوع قرار گرفت ،سپس رشحاتی ازنور او وقطراتی ازحقیقت او باریدن گرفت که عدد آن رشحات 124000 قطره بود که خداوند سبحان از هر رشحه و قطره از نور اویک نبی از انبیاء را خلق نمود، وقتی آن انوار تکامل یافت همه انبیاء حول نور حضرت محمد(ص) طائف شدند همان طوری که حجاج حول بیت الله الحرام طائف می شوند وطواف میکنند .

سپس خداوند سبحان از نورحقیقت محمدی گوهری نورانی خلق نمود وآن را به دوقسم تقسیم کرد ،به یک قسم آن بادیده هیبت نظر کرد وآن آب صاف گردید و به قسم دیگر با دیده شفقت نظرکرد واز آن عرش را خلق نمود و از نور عرش کرسی راخلق کرد واز نور کرسی لوح را خلق نمود و از نور لوح  قلم را آفرید و به حقیقت قلم امر کرد توحید مرا بنگار ،از این امر توحیدی حقیقت قلم مدهوش گردید ،بعد ازآن از ذا ت اقدس اله پرسید :چه بنگارم ؟فرمود :«لا اله الا الله ،محمد رسول الله » حقیقت قلم وقتی این کلمه طیبه را شنید خضوع کامل نمود واین تسبیح را درحال سجود تکوینی ذکر کرد، «سبحان الله الواحد القهار ،سبحان العظیم الاعظم » آنگاه کلمه طیبه «لا اله الا الله ،محمد رسول الله »رادرعالم باطن نگا شت .سپس حقیقت قلم از حق تعالی درباره حقیقت محمدی (ص) پرسید " که اوکیست که اسم او با اسم توست وذکراو با ذکر توست " خداوند سبحان فرمود :اگر حقیقت محمدی (ص) نبود تو را خلق نمی کردم ،اوعلت غایی جهان خارج است ،همه موجودات جهان خارج را به خاطر او آفریدم آن حضرت بشیرونذیراست ،سراج منیراست ،شفیع وحبیب است .

رحلت جانسوز نبی مکرم اسلام حضرت محمد (ص) وشها دت سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی (ع) و شهادت هشتمین ستاره درخشان ولایت حضرت امام رضا(ع) را به پیشگاه مقدس حضرت ولی عصر (عج) ،مقام معظم رهبری وعموم مسلمانان بخصوص شیعیان تسلیت وتعزیت عرض می کنیم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: